Dane statystyczne opisują, że w Polsce osób chorych na cukrzycę jest ponad 2,1 mln, a około 600 tys. może jeszcze o tym nie wiedzieć. W latach 1980 – 2014 zanotowano prawie czterokrotny wzrost zachorowań, a do 2030 roku liczba chorych na świecie ma przekroczyć 550 mln.
Cukrzyca typu 1 (insulinozależna) jest chorobą wrodzoną i polega na zwalczaniu przez własny organizm komórek beta, które umiejscowione są w trzustce. Ostatecznie nie jest ona wstanie wytwarzać insuliny. Hormon ten natomiast potrzebny jest do rozmieszczania glukozy z krwi do komórek i mięśni. Pomaga gromadzić energię i wykorzystywać ją w przyszłości. W tym przypadku potrzebne są iniekcje z insuliny.
Cukrzyca typu 2 (insulinoodporność) ma już charakter epidemii, ponieważ w porównaniu do typu 1 można ją nabyć poprzez kilka czynników środowiskowych i genetycznych. Charakteryzuje się ona problemami z wykorzystaniem insuliny. Jest ona produkowana, ale komórki pomimo jej obecności w krwiobiegu nie reagują prawidłowo. Trzustka próbuje zwiększyć produkcję, ale z czasem również i to nie pomaga. Dochodzi o zwiększenia się poziomu cukru we krwi. Jest to stan nazywany hiperglikemią.
Skutki wysokiego poziomu glukozy we krwi
Najogólniej do uszkodzenia może dojść w obrębie małych naczyń krwionośnych i nerwach. Retinopatia to choroba dotykająca naczynia krwionośne w oku, co pomoże spowodować odklejenie się siatkówki. Nefropatia – za duży poziom cukru sprawia, że nerki muszą filtrować więcej krwi, przez co szybciej postępuje ich degradacja. Neuropatia prowadzić może do uszkodzenia nerwów szczególnie w kończynach dolnych. Najczęstsze objawy to mrowienie, drętwienie lub palący ból.
Ponadto cukrzycy są bardziej narażeni na choroby układu krążenia i serca. Częściej dochodzi u nich do zawałów serca i wylewów. Podwyższony cukier może również prowadzić do rozwoju się miażdżycy oraz nadciśnienia. Z perspektywy czasu hiperglikemia może przysporzyć się do utraty słuchu, chorób skórnych, częstszych infekcji, osteoporozy i choroby Alzheimera.
Grupa ryzyka, czyli kiedy warto się zbadać
- Występowanie choroby w rodzinie (szczególnie wśród rodziców i rodzeństwa)
- Nadciśnienie tętnicze
- Niezdrowa dieta bogata w węglowodany proste i małą ilość błonnika
- Siedzący tryb życia i pracy
- Nadwaga lub otyłość
- Budowa ciała typu jabłko, czyli otyłość brzuszna
- Wiek powyżej 45. roku życia
- Wysoki poziom trójglicerydów i cholesterolu LDL
- Cukrzyca podczas ciąży
- Zespół policystycznych jajników
Objawy cukrzycy typu 2:
- nieuzasadnione wzmożone pragnienie,
- częste oddawanie moczu,
- suchość w ustach,
- uciążliwe uczucie głodu, nawet po posiłku,
- zaburzenia widzenia,
- mrowienie i drętwienie kończyn,
- silne zmęczenie,
- częste bóle głowy,
- nieustępujące infekcje jamy ustnej,
- długie goje się ran.
Jeżeli jesteś w grupie ryzyka lub zauważyłeś/aś u siebie podobne obawy to po pierwsze należy udać się do lekarza, a wcześniej można przebadać poziom glukozy na czczo oraz poziom hemoglobiny A1c. Później można sięgnąć po poradnik.
Cukrzyca typu 2 – Kimberly A. Tessmer
Autorka jest licencjonowaną dietetyczną z wieloletnią praktyką i doświadczeniem. Swoją karierę przeplata równocześnie z zarządzeniem serwisem Nutrition Focus, którego jest właścicielką, pisaniem poradników z serii Leczenie Odżywianiem ( do tej pory ukazały się: Refluks, Zdrowe Jelita, Stany Zapalne, Cukrzyca typu 2) i prowadzeniem pacjentów.
Książka opisuje od podstaw czym jest cukrzyca i po co jest potrzebna insulina. W przystępny i zrozumiały sposób opowiada o przyczynach rozwoju choroby oraz czym jest stan przedcukrzycowy. Poradnik praktycznie odpowiada na wszystkie pytania jakie można mieć do lekarza, gdy podejrzewamy u siebie początek choroby.
Cukrzyca typu 2 zgrabnie podzielona jest na 6 rozdziałów:
- Odpowiedzi na pytania dotyczące cukrzycy typu 2
- Jak ważne jest odżywianie
- Pięć kroków w kierunku zdrowia
- 10 produktów, których należy unikać i 10 produktów, które należy włączyć do diety
- Planowanie jadłospisu i przewodnik po zakupach
- Czternastodniowy jadłospis i wyposażenie spiżarni.
Osobiście jestem pod dużym wrażeniem poradnika. Autorka profesjonalnie podeszła do tematu wierząc, że w leczeniu choroby potrzebna jest opieka zarówno dietetyka jak i lekarza specjalisty, który w razie potrzeby może przypisać odpowiednie leki. Z całą pewnością samą dietą można kontrolować cukrzycę typu 2. Wymaga to pewnego rygoru, ale poradnik bardzo ułatwia sprawę. Nie trzeba być wykwalifikowanym znawcą, żeby pomóc sobie samemu. Kimberly A. Tessmer całą swoją wiedzę oraz doświadczenie przekuła na proste i zrozumiałe słowa.
Księżkę można zamówić tutaj: Wydawnictwo Vivante
Polecam i pozdrawiam
Rafał
O epidemii cukrzycy na świecie: Prawie czterokrotny wzrost zachorowań na cukrzycę w latach 1980-2014 O tym czym jest cukier: Biała śmierć
