Czepota puszysta (Uncaria tomentosa) zwana również vilcacora i kocim pazurem (z hiszp. Uña de Gato) jest dla naukowców dość nową rośliną. Pierwsze badania rozpoczęto w latach 70-tych, ale swoją popularność zyskuje od lat 80-tych. Do najciekawszych jej właściwości zaliczane są te wzmagające odporność i leczenie nowotworów.

Czepota puszysta (Vilcacora) – zwyczajowa nazwa wzięła się z powodu dwóch haczykowatych kolców znajdujących się pod spodem liści. Rośnie w dorzeczu Amazonki oraz w lasach Azji i dżunglach Afryki. Chociaż istnieje kilkadziesiąt odmian tej liany, tylko U. tomentosa i U. guianensis rosnące głównie w Peru i Brazylii wykazuję lecznicze właściwości.

Substancje bioaktywne (alkaloidy oxoindolowe i procyjanidyny) pozyskiwane są z kory i korzeni. Peruwiańscy Indianie stosują go jako środek na rozstroje żołądka, gojenie się ran, zapalenie dróg moczowych, artretyzm, reumatyzm i inne bóle kości, przy różnych infekcjach i stanach zapalnych a nawet jako środek przeciwbólowy.

Podczas badań naukowych stwierdzono, że czepota puszysta ma wpływ na wzmacnianie układu odpornościowego i działa przeciwzapalnie. Ustalono także, że koci pazur może być skuteczny przy leczeniu dyzenterii, wrzodów żołądka i dwunastnicy, niektórych nowotworów (głównie związanych z przewodem pokarmowym), hemoroidów, dny moczanowej, chorób wirusowych, bakteryjnych i grzybiczych, chorób alergicznych oraz zaburzeń hormonalnych u kobiet.

Niemieccy i Austriaccy lekarze przypisują swoim pacjentom czepotę jako lek wzmacniający układ immunologiczny. W tych krajach jest ona uważana za silny środek leczniczy, dlatego też jest tam wydawany jedynie na receptę. Polecany jest dla osób chorych na raka po chemioterapii, naświetlaniu i innych terapiach osłabiających naturalną odporność.

Vilcacora – na bóle stawów

Według badań przeprowadzanych w latach siedemdziesiątych substancje pozyskiwane z brunatnej kory czepoty hamują rozrost nowotworów u zwierząt. Vilcacora stymuluje fagocyty (komórki układu odpornościowego), które niszczą wirusy, bakterie i inne niebezpieczne drobnoustroje.

W 1993 roku przeprowadzono badania we Włoszech, które stwierdziły również przeciwutleniające działanie czepoty. Z tego powodu jest ona wstanie przeciwdziałać przekształcaniu się zdrowych komórek w komórki nowotworowe oraz leczyć infekcje (np. uporczywe zapalenie zatok). Jako tradycyjny środek leczniczy w Ameryce Południowej koci pazur stosowany jest jak lek przeciwbólowy, szczególnie przy bólach stawów wywołanym stanami zapalnymi.

Jedynymi preparatami, które należy kupować są te sporządzone z Uncaria tomentosa lub U. guianensis, ponieważ istnieje wiele roślin przypominających wyglądem czepotę, ale nie mających właściwości leczniczych. Dodatkowo istnieje roślina, którą również nazywa się mianem kociego pazura – Acacia greggii.

Przeciwwskazania i dawkowanie

Chociaż w korzeniu znajduje się najwięcej substancji odżywczych i bioaktywnych to pozyskiwanie ich niszczy roślinę. Z powodów ekologicznych (o ile nie są to preparaty przygotowane ze specjalnych upraw) lepiej szukać preparatów z wewnętrznej kory. Każdy standardowy preparat powinien zawierać 3% alkaloidów i 15% polifenoli.

Na ogół nie ma przeciwwskazań do stosowania czepoty, jednak przyjmowanie większych dawek może się skończyć biegunką. Zabroniona jest dla kobiet w ciąży i karmiących piersią. W Peru wyciągi z tej rośliny używane są jako środek antykoncepcyjny. Skuteczność jest raczej znikoma, ale badania przeprowadzone na zwierzętach pokazały, że wywołuje ona skurcze macicy, co może spowodować poronienie. Ekstrakt działa rozrzedzająco na krew, więc nie powinno się go stosować w połączeniu z lekami o podobnym działaniu czy przed zabiegiem chirurgicznym.

Bezpieczne dawkowanie to do 2 g dziennie w postaci kapsułek, do 4 ml w postaci nalewki lub 3 szklanek herbaty dziennie. Czepota (Vilcacora) może być naprzemienne stosowana z jeżówką, gorzknikiem kanadyjskim, tragankiem i pau d’arco.

Należy wziąć pod uwagę, że czepota puszysta jest cały czas badana pod różnymi względami. Jak na razie wiele ludowych przekazów pokrywa się z faktyczną wiedzą naukowców. Najciekawsze badania dotyczą AIDS, choroby Alzhaimera oraz chorób nowotworowych. Czepota puszysta raczej nie okaże się cudownym lekiem, ale jako środek zapobiegawczy i wspomagający już dziś sprawdza się dobrze.

Pozdrawiam i jak zawsze: życzę zdrowia

Rafał

Warto jeszcze przeczytać:

Jeżówka purpurowa – naturalny antybiotyk

Gotu kola – wspomaga serce i pamięć

Pokrzywa zwyczajna – prawdziwa moc z natury

Gorzknik kanadyjski – berberyna – nie tylko na odchudzanie

Wybrane źródła:

http://naukadlazdrowia.pl/koci-pazur-badania-leczniczych-wlasciwosci-vilcacory#bibliografia

http://pl.wikipedia.org/wiki/Czepota_puszysta

Przegląd Reader’s Digest „Uzdrawiająca moc witamin, minerałów i ziół”, str. 56-57, 2000.