Czym jest osteoporoza? Poradnik – wszystko co powinieneś wiedzieć o osteoporozie

Osteoporoza została uznana za epidemię XXI wieku. Choroba według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ może rozwijać się przez lata nie dając żadnych objawów. Czym jest osteoporoza? Jakie wykonać badania na osteoporozę?

Osteoporoza (łac. osteoporosis, w dosłownym tłumaczeniu porowata/dziurawa kość) statystycznie najczęściej dotyka kobiet po 50-tym roku życia (po menopauzie). Jednak z miany w kościach mogą zachodzić u wszystkich osób, szczególnie w podeszłym wieku. Dlaczego 3 mln osób w Polsce choruje? Obwiniać można styl życia, dietę ubogą w minerały i zmniejszającą się z wiekiem aktywność fizyczną. Paradoksalnie dzięki rozwojowi medycyny żyjemy dłużej, ale i z wiekiem zwiększa się zagrożenie chorobą.

Czym jest osteoporoza?

Według National Osteoporosis Foundation i National Institutes of Health osteoporoza to choroba całego układu kostnego (szkieletu) charakteryzująca się zmniejszoną wytrzymałością kości. Ubytek masy w tkankach kostnych jest zbyt szybki, żeby organizm nadążył z regeneracją kośćca. Cała struktura znacznie się osłabia, co zwiększa ryzyko pęknięć kości i bolesnych złamań.

Właśnie złamani a są kluczowym objawem (wynikiem) osteoporozy. Choroba zwana jest również cichym złodziejem kości, ponieważ może rozwijać się przez lata bez konkretnych objawów. Wówczas gdy dochodzi do poważniejszego urazu okazuje się, że pacjent ma poważne braki masy kostnej.

U kobiet po menopauzie w wieku powyżej 50 lat rocznie możne ubywać nawet od 4 do 5 procent tkanki kostnej. U 40% tych kobiet dochodzi do złamania kości wskutek choroby. W tym konkretnym przypadku winne są kobiece hormony. A raczej ich brak. Już po 30-tce spada wydzielanie się estrogenu.

Estrogen a osteoporoza

Estrogen bierze udział w wielu procesach metaboliczny w ciele kobiety. Odpowiada m.in. za prawidłowe wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego. Stymuluje osteogenezę (kostnienie) i hamuje procesy odwapniania kości. Zasadniczo brak estrogenu upośledza obrót wapniem i witaminą D w organizmie. Aktualnie dzięki badaniom kobiety mogą poddać się skutecznym terapiom hormonalnym. Nieodpowiednia dieta, uboga w niezbędne składniki odżywcze, stres, otyłość, przyjmowanie leków przeciwdrgawkowych, hormonów steroidowych, niska aktywność fizyczna, a nawet drobna budowa ciała sprzyjają rozwojowi choroby. Należy również pamiętać o tym, że osteoporoza jest dziedziczna. Jeżeli nasza mama lub babcia chorowała to znajdujemy się w grupie podwyższonego ryzyka. Dlatego najlepiej przeciwdziałać wcześniej.

Objawy osteoporozy

Początkowo choroba nie daje charakterystycznych sygnałów. Pierwszymi objawami mogą dopiero być nagłe złamania w obrębie nadgarstków, kręgosłupa czy stawów biodrowych. Nawet w przypadku silnych bólów pleców należałoby się zastanowić czy nie istnieje problem z budową kości. U osób w zaawansowanym wieku można zauważyć zmniejszenie wzrostu (nawet do 4 cm) oraz pochylającą się postawę. Dodatkowo duża utrata masy kostnej w szczęce może prowadzić do wytworzenia się bolesnej cysty i problemów z uzębieniem.

Osteoporoza wtórna może pojawić się jako wynik przebytej choroby lub powikłanie po przyjmowaniu leków. Rozpatrując ten przypadek, należy zaznaczyć, że do stanu chorobowego może dojść w każdym u każdego. Niezależnie od wieku i płci. Główną przyczyną jest przede wszystkim zaburzona gospodarka wapniowo-fosforanowa, za którą odpowiadają m.in. hormony przytarczyczne. Do grupy ryzyka zalicza się osoby przyjmujące sterydy anaboliczne, chorych przyjmujących stale leki (np. w przypadku chorób nerek, żołądka, układu oddechowego lub szpiku) oraz osoby nadużywające alkoholu i papierosów.

Jak wykryć osteoporozę, czyli badanie gęstości kości

Podstawowym badaniem na sprawdzenie czy jesteśmy zagrożeni osteoporozą jest badanie densymetryczne. Badanie gęstości kości sprawdza wytrzymałości kości na podstawie przeprowadzenia testów na kości biodra lub lodcinka lędźwiowego-krzyżowego kręgosłupa.

Wyznaczany jest tzw. wskaźnik T-score (interpretacja wyników):

– od 1,0 do -1,0 – norma,

– od -1,0 do -2,5 – osteopenia,

– poniżej -2,5 – osteoporoza.

W przypadku, gdy wynik densytometrii będzie mniejszy niż -1, lekarz powinien zlecić dodatkowe badania. Najczęściej jest to analiza poziomu wapnia i fosforu we krwi, fosfatazę alkaliczną, OB i poziom wapnia w dobowej zbiórce moczu. Po badaniach specjalista dobiera właściwą dla nas terapię.

Osteopenia to również już jednostka chorobowa polegająca na zmniejszonej gęstości kości. Jednak w tym przypadku kości nie są jeszcze tak osłabione jak przy osteoporozie. Zbilansowana dieta, aktywność fizyczna i odpowiednie suplementy to podstawa dobrze prowadzonej terapii.

Co jest potrzebne kościom?

Żeby terapia przyniosła efekty w postaci zahamowania rozwoju porowatości kości trzeba ją stosować przez przynajmniej pół roku. Zmiana diety to podstawa, ale można również przyjmować suplementy wraz z lekami przepisanymi przez lekarza. Niezbędnymi składnikami będzie:

• Wapń – główny budulec strukturalny kości; można go znaleźć w mleku, serach podpuszczkowych, szprotkach (z powodu ich małych i zjadliwych ości), szpinaku, jarmużu, pietruszce, migdałach; unikać -fosforanów, kofeiny i nadmiaru soli kuchennej. W przypadku choroby niezbędna jest dodatkowo suplementacja preparatami wapnia 1000 mg dziennie. Dobrze jest wybierać te formy, które będą miały lepsze wchłanianie np. Calperos Duo.
• Witamina D – zapewnia właściwe wchłanianie wapnia z jelit. Osoby w podeszłym wieku według zaleceń Narodowego Instytutu Żywienia powinny dziennie przyjmować 2000 IU na dobę.
• Magnez – niezbędny do przekształcania witaminy D w jej czynną formę; najlepiej zażywać podczas posiłków.
• Krzem – bierze udział w tworzeniu tkanki łącznej, niezbędny w procesie wzrostu, wapnienia i mineralizacji kości. Znaleźć go można w mleczku pszczelim, jęczmieniu, skrzypie polnym, pokrzywie i podbiale pospolitym.
• Bor – bierze udział w przekształcaniu witaminy D, wzmacnia działanie estrogenów oraz zmniejsza utratę wapnia. Gruszki są bogate w ten minerał.
• Mangan – kolejny po borze pierwiastek śladowy potrzebny do procesów metabolicznych zachodzących w kościach.

Calperos, Celperos Duo skład i właściwości

Calperos to wysokiej jakości preparat wapniowy dobrze znany przez lekarzy i farmaceutów. Produkt dostępny jest bez recepty i występuje w kilku różnych formatach i dawkach. Marka Calperos postawiła sobie nadrzędny cel, którym jest edukacja o dbaniu o zdrowe kości oraz profilaktyka i leczenie osteoporozy. Preparaty cieszące się uznaniem konsumentów uzupełniają braki wapnia w diecie.

Calperos w swoim składzie zawiera węglan wapnia, który dla organizmu jest źródłem wapnia zjonizowanego. Preparat pomagając pokryć dzienne zapotrzebowanie na wapń chroni przed demineralizacją układu kostnego u osób w każdym wieku. Ponadto Zapobiega tworzeniu się zmian kostnych podczas przewlekłej niewydolności nerek. Wapń wpływa łagodząco na objawy alergiczne, działa przeciwzapalnie i przeciwobrzękowo oraz jest ważnym przekaźnikiem w impulsach nerwowych. Lek Calperos polecany jest kobietą w okresie przed i po menopauzie. Preparat występuje w formie 200 mg i 400 mg jonów wapnia.

Suplement diety Calperos Duo to idealne połączenie wapnia i witaminy D, które wspólnie są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania układu kostnego. Skład: 1315 mg węglanu wapnia i 880 j.m. witaminy D3.

Przed rozpoczęciem przyjmowania preparatów należy zapoznać się z ulotką oraz skonsultować z lekarzem lub farmaceutą.

Pozdrawiam i życzę zdrowych kości

Rafał

Wpis został napisany we współpracy z http://calperos.pl

Wybrane źródła:

http://calperos.pl/calperos-duo-suplement-diety

http://calperos.pl/o-osteoporozie

https://pl.wikipedia.org/wiki/Osteoporoza

https://journals.viamedica.pl/forum_medycyny_rodzinnej/article/viewFile/19701/15415

http://bimed-lodz.pl/wp-content/uploads/2016/12/Poradnik_osteoporoza_Prolia_01_04_2015.pdf