Cukier ukrywa się w wielu produktach spożywczych. Można go znaleźć nie tylko w ciastkach, cukierkach, lodach i innych słodyczach. Jego nadmiar w diecie prowadzi do cukrzycy i otyłości. Jaki ma on wpływ na nasz umysł?
Pod terminem „cukier” ukrywa się cała grupa substancji zwanych węglowodanami prostymi (monosacharydy) oraz dwucukry (disacharydy). Jest to glukoza, fruktoza, maltoza, sacharoza, mannoza, galaktoza, dekstroza i laktoza.
Dodatkowo trzeba pamiętać, że syrop glukozowy (fruktozo-glukozowy/kukurydziany) to również substancja składająca się wyłącznie z węglowodanów prostych. Ponadto również soki owocowe, miód, cukier brązowy/trzcinowy czy syrop z agawy zawierają pokaźne ilości prostych węglowodanów.
Nawet czytając etykiety różnych podstawowych produktów, które znajdują się w lodówce, dodatkowy cukier znaleźć możemy w ketchupie, musztardzie, wodzie smakowej, jogurcie owocowym itd. Czy jest to niezbędny i bardzo ważny składnik? Raczej nie. Ciekawe natomiast jest to co dzieje się w naszej głowie gdy do mózgu dotrze informacja o spożyciu cukrów.
Cały ten cukier…
W pierwszej kolejności receptory smaku na języku przesyłają impuls do mózgu. Dokładnie dociera on do jego zewnętrznej części, czyli kory mózgowej, gdzie są również odczuwane inne smaki. Rozpoczyna się szereg reakcji zwanych zbiorczo systemem wynagradzania. Właśnie to uczucie „zmusza” do sięgnięcia po jeszcze jeden kawałek ciasta. Taki sam efekt możemy uzyskać podczas zażywania narkotyków czy seksu. Wtedy wytwarza się hormon dopamina, który wprowadza nas w błogostan.
Trzeba pamiętać, że co za dużo to nie zdrowo… Zbyt duża podaż tego typu przyjemności doprowadza do nieprzewidywalnych zachować oraz wzrostu tolerancji na cukier. W naszych organach wewnętrznych (żołądek, jelito cienkie) również są receptory, które potrafią określić, czy w posiłku są węglowodany proste. W odpowiedzi informują mózg, że jesteśmy najedzeni i nie potrzebujemy więcej insuliny.
Duży wyrzut dopaminy powodowany jest m.in. przez alkohol, nikotynę, heroinę oraz właśnie cukier. Konsekwencją przyjmowania w nadmiarze tych substancji jest uzależnienie. Taka osoba odczuwa silną potrzebę stymulacji i poprawienia sobie humoru przy ich pomocy.
Zbyt częste „nagradzanie się” słodkościami prowadzi do szeregu reakcji chemicznych zachodzących nie tylko w mózgu, ale i w całym ciele. Głównymi zagrożeniami nadmiaru cukrów w diecie są: otyłość, cukrzyca, miażdżyca, nadciśnienie tętnicze i choroby nowotworowe oraz przyspieszenie procesów starzenia.
W czasach prehistorycznych człowiek rocznie spożywał ok. 2 kg cukru i to tylko wtedy, gdy miał dostęp do owoców i miodu. W wieku XIX średnia wynosiła 5 kg/os./rok. Niestety, z powodu rozwoju się przemysłu spożywczego i nieograniczonego dostępu do różnego rodzaju produktów żywnościowych, dziś na jedną osobę w ciągu roku przypada do 70 kg cukru…
Zawsze jest jakiś wybór – aktualnie można przebierać w wielu substancjach słodzących, które przynajmniej uchronią nas przed nadmiernymi kaloriami.
Więcej ciekawych informacji w filmiku poniżej:
https://www.youtube.com/watch?v=lEXBxijQREo
Pozdrawiam i życzę zdrowia
Rafał
