Por (Allium porrum) spokrewniony jest z cebulą i czosnkiem. Podobnie jak swoi kuzyni posiada liczne właściwości lecznicze. Uprawiany od tysięcy lat m.in. w Grecji i Rzymie podobno doceniony był przez Arystotelesa, Hipokratesa i Nerona, który uważał, że działa cudownie na jego struny głosowe. Jest narodowym symbolem Walii. Por jest smaczny, bogaty w witaminy oraz minerały i działa zasadotwórczo na ludzki organizm. Pora na pora?

Uważany był początkowo za pokarm dla najniższych klas społecznych. Z powodu tego, że był tani i ławo dostępny. Jednak prawdopodobnie za sprawą włoskich kucharzy zyskał wielką popularność jako smaczny dodatek do potraw.

Znaleźć go możemy w zupach, sałatkach, surówkach, tartach i sosach. Por jest bardzo popularny w kuchni francuskiej. Zaliczany jest do warzyw czosnkowatych, dlatego też z racji pochodzenia posiada dużo wartości odżywczych. Dzięki swojemu składowi może być pomocny w wielu dolegliwościach. Podobnie jak cebula i czosnek.

Pora na zielonego pora

Por jest niskokaloryczną rośliną (25 kcal/100 g), dlatego też osoby dbające o sylwetkę mogą spać spokojnie i zajadać się porami cały dzień. Jego smak jest zdecydowany, ostry, ale po obróbce termicznej łagodnieje. Na pewno jest mniej drażniący niż sama cebula. Biała część jest mniej ostra niż zielona. Chociaż ta ostatnia często jest odrzucana jako odpad, posiada ona wiele zdrowotnych substancji.

Do profilu minerałów znajdujących się w tej zielonej roślinie zaliczają się: żelazo, wapń, fosfor, miedź, potas, mangan, miedź i magnez. Por jest dobrym źródłem witaminy A (jako karoten), C, E, K oraz witamin z grupy B (szczególnie B1 i B6) i kwasu foliowego.

Oczywiście jak każda roślina jadalna i por jest źródłem przeciwutleniaczy. Na szczególną uwagę zasługuje luteina i zeaksantyna, które są niezbędne do wsparcia zdrowia oczu. Dzięki właściwościom bakteriostatycznym i bakteriobójczym (olejek sulfidowy i związki siarkowe) może się on okazać dobrym lekiem przy przeziębienia oraz jako okład przy skaleczeniach.

Por – właściwości

Por może pomóc przy reumatyzmie, zaparciach, niestrawności, wrzodach, dolegliwościach związanych z drogami moczowymi, czyrakami, hemoroidami i skaleczeniami. W zależności od potrzeb można go używać jako okład lub jako syrop lub nawet jako sok.

Oczyszcza organizm z toksyn, pomocny jest w zatruciach pokarmowych (nawet przy zatruciach grzybami i metalami ciężkimi), ma właściwości alkalizujące organizm, stabilizuje poziom cukru we krwi, dobrze działa na układ oddechowy i odpornościowy, wpływa dobroczynnie na układ trawienny i oczyszcza krew.

Niepolecany jest natomiast osobą mającym kłopot z wątrobą oraz dzieciom do 3 roku życia. Może on u nich wywołać wzdęcia. Por pobudza laktację i przeciwdziała zastojom mleka u karmiących matek, ale może również u dziecka wywołać bolesne kolki jelitowe. Po spożyciu tego warzywa mleko charakteryzuje się nieprzyjemnym smakiem i zapachem. Dlatego też dziecko, może być zniechęcone do jego spożywania.

Z powodu swojego fallicznego kształtu zaliczany jest do afrodyzjaków. Jednak nie jest to tylko czczy zabobon, bo faktycznie podnosi on potencję u mężczyzn. Albo po prostu zdrowa dieta i pyszne posiłki z niego przyrządzone tak działają.

Niewątpliwie por może być skutecznym środkiem wspomagającym leczenie lub środkiem zapobiegawczym. Jako pyszny dodatek do potraw na pewno może wzbogacić doznania smakowe romantycznych kolacji jednocześnie działając pobudzająco. Odtruwa, oczyszcza i alkalizuje organizm – nic tylko wziąć pora do ręki i machać nim jak walijscy kibice ze szczęścia.

Pozdrawiam i życzę zdrowia

Rafał